Kiedy zaczynamy poznawać świat, poprzez pryzmat smaków kawy w różnych regionach, powinniśmy rozpocząć naszą podróż od Afryki. Właśnie z Afryki pochodzą obie najbardziej znane odmiany kawa arabica i kawa robusta.

Historycy popularyzacji kawy zauważają, że uprawy robusty dominowały w koloniach francuskich a uprawa kawy arabica to była specjalność kolonii brytyjskich.

Pierwsze odnotowane, celowe uprawy kawy w Afryce sięgają blisko 2000 tysięcy lat wstecz. Legenda głosi, że człowiek odkrył kawę arabica jako dziko rosnąca roślinę na terenach dzisiejszej Etiopii, i tak Etiopia stała się legendarną ojczyzną kawy a Afryka domem kawy. Czym jest kawa dla Afryki? Afryka jest drugim na świecie kontynentem produkującym największe ilości kawy (po Azji). Plantacje kawy w Afryce łącznie zajmują łącznie ponad 31 milionów km². Dla porównania obszar Polski to 312 679 km². Uprawą kawy w Afryce zajmuje się 25 państw, a blisko 10 milionów gospodarstw żyje z uprawy kawy. Większość miłośników kawy Afrykę zna przede wszystkim z kawy pochodzącej z Etiopii oraz Ugandy. Etiopia jest największym producentem kawy w Afryce, odpowiada za 39% produkcji kawy na tym kontynencie, Uganda zajmująca 2 pozycję to już 23%, kolejne kraje to Wybrzeże Kości Słoniowej 13%, Tanzania 6%, Kenia 5%, Madagaskar 3% i Kamerun 3%.

Pomimo tego że zarówno kawa arabica jak i kawa robusta pochodzą z Afryki i obie rośliny nazywamy kawą, to są to bardzo różne rośliny. Robusta to wstrzymała odmiana kawy, która bardzo dobrze rośnie na niższych wysokościach i w szerszym zakresie warunków klimatycznych. Arabica to odmiana bardziej wymagająca i wrażliwa, która dobrze rośnie na wyższych wysokościach i najlepiej na glebie wulkanicznej. Ogólnie można powiedzieć, że kawa robusta jest łatwiejsza w uprawie, daje większe plony i jest tańsza w przetwarzaniu niż kawa arabica. Ziarna robusty zawierają dwukrotnie więcej kofeiny i antyoksydantów niż ziarna robusty, stąd większa odporność tej rośliny na różne choroby. Mimo tych wszystkich zalet, kawa przygotowana tylko z ziaren robusty jest gorsza w smaku, dominuje w niej gorzkawość, nuty ziołowe i ziemiste, podczas kiedy arabica zawiera zdecydowanie więcej różnorodnych smaków.